Niewiele osób wie, że oficjalna relacja destrukcji Bliźniaczych Wież w całości opiera się na dokładnie czterech artykułach naukowych. Współautorem wszystkich czterech artykułów był profesor inżynierii Uniwersytetu Northwestern Zdeněk Bažant, i wszystkie cztery zostały opublikowane w czasopiśmie ASCE - Journal of Engineering Mechanics pomiędzy 2002 i 2011 rokiem (pierwszy z nich do publikacji Bažant dostarczył zaledwie dwa dni po wydarzeniach 9/11). ^{1 2 3 4}

To może wzbudzić zdziwienie wielu osób, ponieważ każdy przyjmowałby, że rząd samodzielnie wszechstronnie zbadał sprawę destrukcji Bliźniaczych Wież i przedstawił kompletną teorię wyjaśniającą przyczyny tych katastroficznych zawaleń budynków. Jednak takie założenie daleko odbiega od stanu rzeczy.

Ansgar Schneider

Tak jak to miało miejsce, Narodowy Instytut Standardów i Technologii (NIST) ograniczył zakres śledztwa do badania “sekwencji wydarzeń od chwili uderzenia samolotu do zapoczątkowania zawalania.” W sposób szokujący NIST przyznał, że wykonał “niewielką analizę strukturalnego zachowania wieży po tym, gdy warunki zapoczątkowania zawalenia zostały osiągnięte” i że “nie był on w stanie dostarczyć kompletnego wyjaśnienia przyczyn całkowitego zawalenia budynku.” ^{5 6}

Innymi słowy rząd nie wyjaśnił jak górne części Bliźniaczych Wież były w stanie rozkruszyć potężne konstrukcje stalowe znajdujące się poniżej nich i to “zasadniczo spadając z prędkością swobodnego spadku.” ⁷ Jedyną analizą, jaka kiedykolwiek powstała potwierdzającą ten pomysł była ta autorstwa Bažanta i jego różnych współautorów.

Najnowszy artykuł wykazujący błędność teorii Bažanta został przedstawiony we wrześniu br. przez niemieckiego matematyka I fizyka Ansgara Schneidera podczas dorocznego kongresu Międzynarodowego Stowarzyszenia Inżynierów Budowy Mostów i Inżynierii Lądowej (IABSE) w Nowym Jorku. Artykuł Schneidera, “The Structural Dynamics of the World Trade Center Catastrophe” można znaleźć w opublikowanych Materiałach Konferencyjnych, i jest on także dostępny bezpłatnie na serwisie akademickim arXiv, serwerze e-wydruków Biblioteki Uniwersytetu Cornell. ⁸

Uzupełniając wcześniejsze badania artykuł Schneidera oferuje nowe oryginalne podejście do problemu, skutkujące wykazaniem niepoprawności teorii Bažanta. Wcześniejsze artykuły ujawniły, że Bažant znacznie niedoszacował zdolności dolnej części budynku WTC 1 do uniemożliwienia upadku jego górnej części i wyraźnie wskazywały, że powinno wystąpić znaczące, obserwowalne spowalnianie spadku górnej części w dół - czego faktycznie nie zaobserwowano - gdyby uderzano w nienaruszoną dolną cześć budynku. ^{9 10 11}

Schneider w swojej analizie zakłada, że matematyczny model progresywnego zawalenia Bažanta jest poprawny. Następnie - przez podstawienie do modelu faktycznych danych dotyczących upadku górnej części budynku, wylicza on siłę pochodzącą od dolnej części budynku powstrzymującą ten upadek.

Być może niespodziewanie Schneider stwierdza, że od 4.6 sekundy do 7.7 sekundy czasu zawalania, wyliczona siła oporu od dolnej części budynku skierowana do góry jest tak duża, że zawalanie zostałoby zatrzymane, gdyby wielkość siły podparcia była jednolita wzdłuż całej wysokości budynku.

Ale Schneider stwierdza także, że siła pionowego oporu podczas pierwszych 4.6 sekund do 7.7 sekundy jest tak niewielka, że wynosiła prawie dziesiątą część możliwej średniej wartości siły oporu pionowego wzdłuż wysokości budynku - tj. 66 meganewtonów zamiast 500 meganewtonów. To ustalenie jest zgodne z oszacowaniem Davida Chandlera, że bazując na fakcie, iż górna część budynku przyspieszała z przyspieszeniem 64% przyspieszenia ziemskiego przez pierwsze cztery sekundy zawalania; “około 90% wytrzymałości dolnej części budynku musiało zostać wyeliminowane.” ¹²

Schneider w ten sposób staje przed pytaniem: Jaki mechanizm tak dramatycznie zmniejszył wytrzymałość konstrukcji budynku na początku i na końcu procesu zawalania? Oczywistą odpowiedzią, w świetle wszystkich dowodów zignorowanych przez NIST lecz znanych opinii publicznej od wielu lat, jest to że zostały użyte materiały wybuchowe i zapalające po to by zniszczyć konstrukcję.

Niestety Schneiderowi nie pozwolono wygłosić jego prezentacji osobiście podczas Kongresu 2019 IABSE w formie na jaką liczył. W sierpniu odmówiono mu prawa wjazdu na teren Stanów Zjednoczonych z powodu dwu jego wcześniejszych podróży do Iranu, jako wykładowcy na kursach i jako prelegenta podczas konferencji matematycznych, które pozbawiły go uprawnień wynikających z Programu zwolnienia z obowiązku posiadania wizy dostępnego dla większości Europejczyków - a następnie odmówiono mu zwykłej wizy, pomimo tego że posiadał zaproszenie od IABSE.

Nie mogąc osobiście uczestniczyć w konferencji, Schneider zarejestrował 15-minutową prezentację, którą organizatorzy byli uprzejmi odtworzyć w czasie planowanym na jego sesję. Poprawiona wersja prezentacji jest dostępna poniżej.

Schneider i Stowarzyszenie AE911Truth wyrażają wdzięczność wielu ludziom, którzy złożyli darowizny umożliwiające zgłoszenie i zarejestrowanie jego udziału w Kongresie 2019 IABSE, co z kolei umożliwiło mu prezentację tego ważnego artykułu i jego opublikowanie w materiałach konferencyjnych.

---

Literatura

[1] Bažant, Zdeněk and Zhou, Yong: “Why Did the World Trade Center Collapse?—Simple Analysis”: Journal of Engineering Mechanics, Vol. 128, No. 1, January 1, 2002.

[2] Bažant, Zdeněk and Verdure, Mathieu: “Mechanics of Progressive Collapse: Learning from World Trade Center and Building Demolitions”: Journal of Engineering Mechanics, Vol. 133, No. 3, March 1, 2007.

[3] Bažant, Zdeněk and Le, Jia-Liang and Greening, Frank and Benson, David: “What Did and Did Not Cause Collapse of World Trade Center Twin Towers in New York?”: Journal of Engineering Mechanics, Vol. 134, No. 10, October 1, 2008.

[4] Bažant, Zdeněk and Le, Jia-Liang: “Why the Observed Motion History of the World Trade Center Towers is Smooth”: Journal of Engineering Mechanics, Vol. 137, No. 1, January 1, 2011.

[5] NIST: Final Report of the National Construction Safety Team on the Collapses of the World Trade Center Towers (December 1, 2005), p.xxxvii. (NIST NCSTAR 1)

[6] NIST: Response to Request for Correction, September 27, 2007.

[7] NIST NCSTAR 1, p.146.

[8] Ansgar Schneider: “The Structural Dynamics of the World Trade Center Catastrophe”: IABSE Congress New York City 2019, The Evolving Metropolis, Vol. 114, pp. 2151 – 2156.

[9] Szuladziński, Gregory and Szamboti, Anthony and Johns, Richard: “Some Misunderstandings Related to WTC Collapse Analysis,” International Journal of Protective Structures, Vol. 4, No. 2, June 2013.

[10] Szamboti, Anthony and MacQueen, Graeme: “The Missing Jolt: A Simple Refutation of the NIST-Bažant Collapse Hypothesis,” Journal of 9/11 Studies, April 2009.

[11] Szamboti, Anthony and Johns, Richard: “ASCE Journals Refuse to Correct Fraudulent Paper Published on WTC Collapses,” Journal of 9/11 Studies, September 2014.

[12] Chandler, David: “The Destruction of the World Trade Center North Tower and Fundamental Physics,” Journal of 9/11 Studies, February 2010.